Na het sneeuwdipje van vorige week zijn we gisteren met beter weer vertrokken naar het jachtrevier. Cézanie was al lang aan mijn oren aan't zagen om eens mee te mogen gaan jagen. Haar papa die iedere zaterdag van 's middags tot 's avonds weg was gaan jagen, dat moet wel plezant zijn moet ze gedacht hebben. Gisteren was het dan zover. Het weer was in orde en het revier dat we gisteren gingen doen was veel weiland dus dat mocht geen probleem zijn. Eerst werden vader en dochter geposteerd wat we met verve deden behalve toen op het einde van de track een savant (n.v.d.r. : Cézanie's woord voor fazant) de lucht in ging en papa zijn cartouchen juist had uitgehaald om dochter veilig weer over de prikkeldraad te heisen. Niets aan te doen, volgende keer beter. Een preiveld en een stoppel (geoogst maisveld) later komen we aan het eendeputje. Zoals we gewoon zijn vliegen de blokeenden vroeg op maar van onder een boom heb ik toch een mooie 'scheut' kunnen lossen en één van de zovele opvliegende eenden valt naar beneden. Cézanie mag hem meenemen. Na nog een paar velden zie ik dat mijn dochter toch wat moe aan het worden is maar ik mag niet naar mama bellen om haar te komen halen. Ze wil liever wat uitrusten in de auto om daarna terug mee te gaan. Sjapoo. Cézanie heeft dat goed gedaan. Hopelijk heeft ze ook de jachtkriebel te pakken en kan ik haar begeleiden in onze mooie passie.
Ook Marc Laverge is voor de eerste keer meegegaan en ik denk wel dat hij zich ook goed 'gejeunt' heeft. Gino voor de tweede keer mee nadat hij vorige week zei dat het ondanks sneeuw en hagel heel goed was meegevallen.Frederick en zijn pa Etienne, de mannen van de Zulzeekse vossenjachten, waren er ook voor de eerste keer bij en zij hebben ook met een paar shone scheuten voor een stuk van den tableau gezorgd. Weidelijke geweren zijn altijd een plezier om mee te hebben! Ook de memorabele scheut van Andre mogen we niet vergeten! Hij was juist de weide aan bewateren (hoewel ze nat genoeg lag hoor Andre) toen een haas zijn richting uitkwam met alle gevolgen van dien natuurlijk!
Jean-Pierre had een 10-tal hazen op den tableau willen zien liggen en we zijn tot 8 geraakt wat uiteindelijk ook niet mis is want om 16u40 moeten we richting paviljoen want dan is't officieële zonsondergang. De obligate groepsfoto en taart met koffie om dan opgehaald door Sofie en Emilienne huiswaarts te keren en met de kinderen samen in bad te duikelen....
Weidmansheil,Kristof
Geweren: Toorke,Jean-Pierre,Maarten,Andre,Etienne,Frederick,Kristof
Trackers:Sefke,Marc,Gino,Marc Laverge,Cézanie
Neuzen:Laika en Nina
De jachten met veel volk zijn gedaan. Dit jaar nog 2 of 3 keer met een klein vast bendeke en dan mogen we de 'hazeboeken' weer toedoen. We doen nu nog een paar vergeten hoekjes en plaatsen waar niet genoeg gestrekt geweest is. Vandaag weer jong bloed in onze midden. Gilian wou heel graag eens mee met zijn papa om te zien wat jagen is. De eerste knal was een beetje schrikken en de eerste maisstoppel bleek nogal een hindernis maar na een paar keer zich genesteld te hebben in een hazeleger begon hij de truck door te hebben. De eerste haas mocht hij ook dragen maar die bleek precies een beetje zwaarder dan onze jonge vriend gedacht had.
