Bis zum nächsten Jahr Hellenthal!

Beste vrienden jagers,

Hellenthal zit er weeral op. Twee van de drie dagen was ik erbij en tweemaal was het een prachtige jacht. De eerste keer kregen we schitterend zomerweer en zaterdag mochten we van een prachtig wit kleed genieten. De eerste sneeuw dit seizoen. Zaterdagmorgen om 4u45 afspraak in Waregem om samen met Pieter en Maarten richting Nordrhein-Westfalen te bollen. Vanaf Luik lag het al mooi wit en hoe dichter bij Duitsland, hoe meer sneeuw we kregen. In het natuurpark Hoge Venen - Eifel die doorkruist wordt door de weg tussen Eupen en Monschau mochten we de handen nog uit de mouwen steken en een boom die door het eerste sneeuwgewicht gebroken over de weg lag, aan de kant sleuren. Zo ben je natuurlijk wel snel wakker! Mooi op tijd komen we aan in Shöneseiffen alwaar Jean-Paul, Koen, Dirk en hun echtgenotes ons met koffie en koeken staan op te wachten. Een goed uur later maken we de ronde, krijgen we ons nummer, legt Dirk nog eens goed de spelregels uit en gaan we van start in het winterse landschap met schitterende blauwe hemel!

 's Morgens krijg ik een mooie plek toebedeeld en zie dan ook 3 reegeiten, een reebok en een reekits. Allen in de track dus kan ik niet aanleggen maar ik zie ze mooi naar Pieter en Maarten lopen. Ik hoor 2 knallen en Pieter strekt zijn eerste doublé. De tweede keer dat hij grofwild bejaagd en hij heeft al 3 stuks op zijn palmares. Veel beter dan dat krijg je het niet. Een uurtje later worden een geit, een bok en een kits opgeschrikt door de trakkers en lopen terug richting Pieter en Maarten uit. Deze keer kan Maarten een mooie geit strekken! Eindelijk zijn eerste eigen ree! Er zal terug mooi gedoopt kunnen worden deze avond! Na de middag staan we terug op de mooiste plaatsen want 6 reeën komen onze kant uit! Dirk had iedereen wel gevraagd om geen reegeiten meer te strekken en de bokken in Duitsland in battue nooit gestrekt worden. Mochten de reegeiten wel nog bejaagd mogen worden dan hadden we met z'n 3 elk nog een mooie geit op het tableau kunnen leggen. Er komt wel een mooie kits vlakbij staan en perfect binnen schot maar door een misverstand hef ik mijn geweer toch niet op en geniet van dit natuurschoon. Tegen 16u30 trekken we terug richting cabane voor het aperitief en de 4 dopen. Pieter krijgt zijn doop voor zijn eerste doublé, Maarten met zijn eerste ree, Bart met zijn eerste stuk grofwild in 7 (!!!!) jaar en Dirk voor zijn eerste doodgereden stuk wild.  Een welgemeende waidmannsheil aan alle 4! Volgend seizoen zijn we er absoluut zeker terug bij want weidelijkheid en vriendschap zijn hier het allerbelangrijkste. Ik heb opnieuw genoten van het Duitse natuurschoon.

Waidmannsheil, Kristof
Beste vrienden jagers,

Druk jacht-weekend achter de kiezen. Zondag was er onze jaarlijkse vossendag, gisteren richting Franse Ardennen. Zondag was positief omdat we geen enkele vos gezien hebben wat er op wijst dat er ook geen overpopulatie is en dat hun bestand mooi onder controle is. Wel veel fazanten gezien wat wil zeggen dat er inderdaad niet teveel vossen zitten, het bijvoederen vorige winter zeker zijn vruchten heeft afgeworpen en het sparen van fazanthennen een goede zet is. Met dank aan Peter, onze garde.
We hebben de laatste tijd ook geen klachten meer gekregen van revierbewoners die kippen, ganzen of ander pluimvee gestolen waren van één of andere roodrok. 't Is voor sommige geweren mss een beetje jammer dat er geen vos op het tableau lag maar daar hebben we toch een beetje geimproviseerd voor de afsluitende foto. Er was 's middags ook een lekkere worstenbak voorzien aan 't paviljoen die zoals ieder jaar opnieuw echt smaakt na enkele tracken in de winterse kilte. Bedankt Leen, Trui, Sofie, Philippe, Pieter & Brecht! Denk dat iedereen ook goed geslapen heeft want een hele dag buiten lopen in de koude en u dan gezellig in een warm huisje in de zetel vleien zorgt ervoor dat de oogjes binnen de kortste keren moeite beginnen krijgen om niet toe te vallen. Onze vrienden van de jachtgroep Zulzeke hebben 2 vossen kunnen strekken maar hun revier leent zich iets beter voor een jong vossengezin troosten we onszelf...
't Was wel een kort nachtje want gisterenmorgen tegen 4u30 alweer in de auto richting Signy l'Abbaye. Brecht die zondag ook present was op de vossenjacht, reed mee en 't is altijd wel plezanter dat je de hele weg niet alleen moet rijden. Rond de streek van Mons beginnen de eerste druppels te vallen en hoe dichter we de Franse grens naderen, hoe harder het begint te regenen. 't Weerbericht zal dan toch eens kloppen zeker? Eénmaal aan het paviljoen aangekomen verminderd het regenen en na een stevig ontbijtje weerklinkt de bel voor de ronde. Alles behalve hert boven 6-ender en zogende sangliers zijn toegestaan. Veiligheid wordt goed overlopen en éénmaal de jachtheer klaar met zijn uitleg weerklinkt onder een nog steeds grauwe hemel : "au boulot!". Over maandagmorgen kan niet veel gezegd worden behalve dat de zon er tegen 11u doorkwam en we van een mooi lichtspel tussen de bomen konden genieten. Geen vos, geen hert, geen das, geen ree, geen ever....Niets gezien, wel wat schoten gehoord maar ver van ons. Na de eerste track verzamelen we voor de maaltijd en zien we toch 5 varkens en een mooie reebok in bast in de laadbak liggen. Blijkt dat iemand met 4 kogels, 4 evers heeft kunnen strekken! Drie van een kg of 30-40 en één mega varken van 132kg! Weidmannsheil! 's Namiddags krijg ik een mooie plek aangewezen. Eén nadeel is dat het in een kom ligt en er een beekje stroomt. Ik hoor behalve het klaterende water niets. Ook het aanblazen van de jacht niet en mijn zender heeft blijkbaar geen bereik in deze kom. Afwachten dus.

Na goed anderhalf uur aan te zitten hoor ik achter mij toch geritsel. Ik draai mijn voorzichtig om en zie een sanglier de helling afkomen. Aanleggen, trekken, kijken....Hij gaat er nu nog wat rapper vandoor! 't Zal toch zo geen dag zijn hé! Grendelen, aanleggen, nog eens trekken en het varken tekent maar hij gaat er nog steeds gezwind vandoor...Man, de stress die dan door u heen gaat is niet te beschrijven. Een laatste keer grendelen, aanleggen en de trekker overhalen en hij verdwijnt in de bramen. Ik luister een tijd héél goed of ik langs de kant waarnaar het varken gelopen is geen schoten hoor en na een 5-tal minuten ben ik er redelijk gerust in dat het varken er wel zal liggen. Door de adrenalinerush kan een stuk wild, zelfs gestrekt net achter de oren nog een tijdje doorlopen. Een minuut of 10 later komt een reebok in bast vlak voor mij staan. Het is vreemd dat hij me totaal niet ziet en gelukkig zit het kleine briesje dat door het bos waait ook goed waardoor zijn goede reuk hem ook niet echt kan helpen. Hij staat stil op een 10-tal m en steekt zijn neus nog eens in de lucht, zijn oren draaien nog eens en hij zet zijn weg verder. Als ie de track uitloopt fluit ik even kort waardoor hij opnieuw stilstaat en zijn kop omdraait. Een luide knal en hij zakt onmiddelijk door de poten. 'k Ben altijd wel content dat er geen nodeloos lijden moet aan te pas komen. Als de trackers mij passeren vraag ik of ze willen kijken of ze de ever niet zien en 'k zie dat ze hem een 80-tal meter verder gevonden hebben! Tegen 16u15 wordt de jacht afgeblazen en content trek ik naar de verzamelplaats. Jammer genoeg hebben, noch Nicolas, noch Mathieu, noch Brecht  iets gezien. We trekken richting jachthuis want voor een 3de track is er geen tijd meer want de duisternis zal nu snel invallen. Een flesje champagne later weerklinkt terug de bel voor de wildgroet. 'k Mag twee keer naar voor om felicitaties in ontvangst te nemen en na een deugddoende maaltijd trekken we rond 20u30 huiswaarts. 't Was opnieuw een heel mooi weekend!

Weidelijke groet, Kristof
Beste vrienden jagers,

Zaterdagmorgen ging het om 5u30 richting Deux-Rys voor de laatste keer dit seizoen. Er is nog één keer battue  bij Geert en Ann maar dan zit ik in Hellenthal voor de laatste jacht aldaar.
Bij aankomst krijgen we opnieuw een lekker ontbijtje voorgeschoteld en tegen 9u doen we de ronde. Alles behalve biche en grote reegeit is open en we gaan met een goed gevoel richting onze post.

Na een klein uur hoor ik via de zender dat er een grote keiler onze richting uitkomt... Geen 2 minuten later zie ik dat vlak naast Maarten bevestigd. De keiler steekt de straat over, een schot gaat af maar het beest loopt verder. Gemist...spijtig maar diegene die nog nooit gemist heeft, heeft waarschijnlijk ook nog geen schot gelost. Behalve dat ene varken hebben we de rest van de dag niets meer gezien. De eerste keer dat ik dat meemaak. Voor Jean-Christophe die mee was om wat mooie actiefoto's te schieten een beetje een ontgoocheling maar dat hoort er natuurlijk ook bij. Uiteindelijk liggen 5 evers en een reegeitje op het tableau wat op zich absoluut geen slecht resultaat is, alleen zijn ze niet bij ons uitgekomen...Enfin, 't was toch een mooie dag onder vrienden-jagers en we hebben ondanks het feit dat we niets gezien hebben, ons toch goed 'gejeunt'! Nog een warme maaltijd achter de kiezen en we vertrekken tegen 18u30 huiswaarts.'t Gaat allemaal snel voorbij. 't seizoen is weeral halfweg en de weken zijn gevlogen. Nu, er komen nog enkele kleinwilddagen, een vossendag en 4 grofwilddagen aan dus we zullen wel nog 't één en ander kunnen strekken zeker?

Weidelijke groet, Kristof
Beste vrienden jagers,

Gisteren ging het in alle vroegte richting Anloy op invitatie van Peter. Anloy, deelgemeente van Libin en niet zover van Libramont, heeft behalve een prachtige natuur een groot Frans-Duits militair kerkhof uit de eerste wereldoorlog. Ik mocht van Dirk ook vernemen dat hier nogal wat West-Vlamingen een eigen stekje hebben. De prijs van de immo hier in de streek is er in de afgelopen 5 jaar door verdubbeld.

Dan de jacht, tegen 7u30 stond een lekker ontbijtje te wachten in Libin waar Peter en de zijnen een onderdak voor de nacht gevonden hadden. Samen richting Anloy waar een hoop volk al stond te wachten om te vertrekken. Opnieuw een schitterende jachtdag die zich komt aanbieden want in tegenstelling tot Vlaanderen is het in het Waalse landsgedeelte mistvrij waardoor de herfstzon ons met zijn laatste stralen wat kan bijverwarmen. Na 2 mooie tracken liggen 3 varkens en 1 ree op het tableau maar wij hebben de hele morgen geen staart gezien. Met z'n allen richting jachthut ergens midden een mooi bos om er een apero, wat aperohapjes, enkele pistolets en een kom warme soep naar binnen te werken waarna het voor nog 2 tracken terug richting Anloy gaat.
De namiddag blijkt ons meer geluk te brengen. We zitten nog maar aan bij de eerste track als we vanuit de verte een grote rekel zien aanhuppelen. Niet bewust van wat hij kan verwachten komt hij dichter en dichter. Tussen Piet en ik hoort ie blijkbaar iets en stopt even. Hij kijkt mijn richting uit maar omdat we niet bewegen ziet hij ons blijkbaar niet en zet zijn weg verder. Ik geef teken aan Piet om te schieten, een luide knal en Reinaart gaat tegen de vlakte. Spijtig genoeg niet dodelijk want 5 minuten later loopt hij terug de track in. Enkele ogenblikken later hoor ik terug wat rumoer in het bos en zowaar komt daar een mooie reekits uitgesprongen. Ook hij/zij heeft totaal niet door dat wij daar staan maar als ik mijn karabijn zachtjes ter hand neem hoort de ree een klein geluid en staat stokstijf op een meter of 5. Hij/zij moet mij wel gezien hebben en schiet uit de startblokken, direkt de dekking in. 't Zal voor een andere keer zijn.

Nog een kwartiertje later zien we een grote geit de dekking uitkomen maar omdat de jachtrechthouder specifiek gevraagd heeft om geen geiten meer te strekken laten we die dus mooi passeren. Laatste track van de dag en Peter vreest dat we hier niets gaan zien. Ongelijk heeft ie want we staan nog niet allemaal op onze plaats of daar komt al een eerste grote geit onze richting uit. Wij laten ze lopen, een ander geweer wil nog wel eens schieten en strekt ze dus toch. Jammer want een goed weidelijk geweer moet ook zijn vinger eens van de trekker kunnen houden. In totaal hebben we daar 3 geiten en een bokkits zien passeren maar het mooiste was dat ik na een groot halfuur in de verte een mooie ever op mij af zie komen. Als ik mijn hoofd vanachter de boom steek om te kijken waar hij precies is blijft ook het varken op enkele meter van mij even staan. We kijken elkaar aan en hij beseft dat dit niet pluis is. Hij schiet zich tussen Peter en ik door en terzelfdertijd gaan 2 schoten  af. Peter strekt de ever in de buik, ik in de kop en het beest blijft liggen. We gaan kijken en zijn content van onze buit! Aan het 'getsjool' om het beest het bos uit te krijgen schatten wij dat ie zo'n 50-60kg.


Na deze track gaat het terug richting cabane waar een stukje taart ons ligt op te wachten en waar ik ook mijn 'everdoop' mag ondergaan. Van de patron krijg ik de laatste beet die ik zorgvuldig zal bewaren. Daarna komt voor de aanwezigen het plezante gedeelte. Gelukkig heb ik het haar op mijn schedel zorgvuldig afgedaan (voorgevoel zeker) want met Peter Taelman erbij  weet je gewoon dat een doop niet gewoon een streepje bloed op de kaak zal zijn.
't Was daar blijkbaar al lang geleden dat ze nog een doop hadden meegemaakt en meteen richten ze daar in ijltempo een 'doopcomité' op. Omdat dat er natuurlijk bijhoort ondergaan we alles als een gewillig schaap. Ik voel het koude stinkende goedje mijn oor, neus en mond inlopen maar 'k weet dat er gelukkig een ton koud water staat waar ik mij ietwat kan opfrissen.
Ik krijg dan ook van iedereen een hartelijke Weidmannsheil die ik met een gemeende weidmannsdank in ontvangst neem.'t Was gewoon een zalige dag met een superafsluiter! Merci Peter voor deze schitterende dag! Aanstaande zaterdag gaat het opnieuw richting Ardennen. Deze keer bij Geert en Ann in Deux-Rys tegen Erezée. 't Is daar ook iedere keer een goeie sfeer en we hopen terug wat te kunnen strekken natuurlijk. Maarten gaat deze keer mee en hopelijk kan hij daar zijn eerste ree strekken. Een varken mag natuurlijk ook altijd hé!

Weidmannsgroet, Kristof
Beste vrienden jagers,

Zaterdagavond feestje gehad maar gelukkig konden we ons uurwerk een uurtje terugdraaien...Aangezien ik bob was viel het opstaan om 8u dan ook redelijk goed mee. Snel een doucheke, een boterkoekse, mijn materiaal in den auto, geweer nog even nazien en dan richting Ingooigem om Gregory en Gilian op te pikken en richting 't paviljoen te rijden  alwaar iedereen ons al zat op te wachten.
Vandaag jagen met geweren Mark, Robert, Guy, Pascal, André, Peter, Maarten en ikzelf en de kloppers waren vandaag Gregory, Sefke, Gilian, Pol en Cézanie.
's Morgens terug een mooi stuk van het revier bejagen maar onze garde Peter was niet helemaal tevreden...hij had hier wat meer wild verwacht.
Het tableau bleef 's morgens dan ook beperkt tot een viertal langoren en wat gaten in de lucht. Gelukkig was het grootste deel van de mais reeds afgereden waardoor we niet moesten improviseren en alle tracken vlekkeloos in elkaar overliepen. 's Middags een pistoletje met een kop witloofsoep en ons energielevel stond weer op peil om er nog enkele uren tegenaan te kunnen. Door het verzetten van de klok kunnen we nu ook plots maar meer jagen tot 17u20 en 't besef dat de winter er nu echt zit aan te komen overvalt ons dan ook. De laatste weken zijn zalige warme nazomerweken geweest met temperaturen die regelmatig stegen tot over de 20°C.
Zouden we een superstrenge winter krijgen zoals enkele 'weergeleerden' ons willen doen geloven? Gelukkig is er maar 1 hazejacht meer volgende week en het gevaar dat er dan al een wit pak over de velden ligt is dan ook miniem. In de Ardennen jagen bij sneeuw heeft dan wel iets feeërieks. Enfin, we gaan het toch moeten nemen zoals het komt niet?

Weidmannsgroet en tot volgende week!
Kristof
En het blijft gewoon duren die schitterende nazomer. Dit hebben we nog niet veel meegemaakt in ieder geval. Zaterdagmorgen tegen 5u opnieuw richting Ardennen, deze keer met Peter en mijn pa naar Deux-Rys, niet ver van Fanzel. Mijn pa voor de eerste keer mee om te proeven van het jachtgebeuren in de Ardennen en hij zou direkt weer meegaan. Uren luisteren en stilzitten zijn ook voor hem absoluut geen beproeving. Eerst een bord spek met eieren om 'kloek' te staan en dan tegen 9u de ronde. Alles verloopt super maar mijn pa heeft wel serieus wat moeite om  de stijle helling naar mijne post te bedwingen. Hijgend en dampend komt ie uiteindelijk toch aan...
Een achter een sliert mist verstopt zonnetje doet zijn best om ons toch enigszins wat op te warmen want ondanks de prachtig blauwe hemel is't verdorie serieus fris. Een mens zou denken dat als je daar 2-3u moet stilzitten, de tijd als een slak voorbijkruipt maar niets is minder waar. De eerste keer dat ik op mijn uurwerk kijk is het ondertussen al 11u30. Kort daarna zien we 2 mooie reegeiten voorbijkomen. Geert had gevraagd om de geiten te sparen dus heffen we ipv van onze loop, onze klak op als begroeting. Eén van de nabij geposte geweren dacht dat het een bok was.....Als wij niet zien wat het juist is, dan blijven we met de vinger van de trekker.
's Middags buiten een kom lekkere soep met een boterham en terug vanalles van beleg en we kunnen er weer tegen. We begeven ons naar de nieuwe jacht en meteen blijkt dat dit een schitterend investering is. Langs alle kanten horen we schieten maar bij ons (voorlopig) nog niet. Een uur later hoor ik langszij iets lopen. Ik draai mij om en een mooie sanglier schiet zich vanop de weide, de dekking van de dennen in. Ik schiet 2 keer maar blijkbaar was het zaterdag mijn dag niet....Gelukkig niet gewond loopt het beest het donkere bos in. In totaal op deze ene track toch 12 varkens waaronder ééntje van over de 100kg kunnen strekken. Chapeau!
Een warme maaltijd en een glas wijn later terug richting huis en genieten van de beelden van het mooie varken dat ik miste.

Weidmannsgroet, Kristof
Beste vrienden jagers,

Wat een schitterende dag. Veel meer zou ik daar in feite niet moeten aan toevoegen en ik ben er zeker van dat iedereen mijn gevoel zal delen. Dit zijn zo van die dagen die we ons nog heel lang zullen herinneren en die we graag zullen oprakelen als de natuur weer onder een dik wit deken ligt. Alles verliep gewoonweg vlekkeloos, alleen maar lachende gezichten.
De jeugd, meerbepaald Wannes en Cézanie, was er vandaag ook bij en hopelijk blijven ze veel meekomen want het is toch geestig als uw kinderen erbij zijn hé Peter? Zo steken ze ook wat op van de jacht en hebben ze geen éénzijdig beeld van hetgeen veel kinderen de dag van tegenwoordig ingeprent krijgen. 
's Middags de tafels naar buiten verhuist en aan de vijver  genoten van een heerlijke maaltijd en babbel maar op voorhand werd al afgesproken dat dat niet te lang mocht duren of de man met de hamer zou spoedig een klopke komen uitdelen. In de namiddag terug het veld in en veel wild gezien. Toen we door het waterspaarbekken trokken vlogen tientallen watersnipjes alle kanten op. Mooi om te zien dat deze 'zeldzame' vogeltjes hier toch nog in grote getale voorkomen. Op het vijvertje aan 't wit villaatje kozen bij een schot op een houtduif, een dertigtal blokeenden de lucht voor het water. Direkt vlogen de beestjes stijl omhoog en waren snel buiten schot. 
Omdat we in het verleden enkel halve dagen gingen jagen, deed het wel raar om zo'n volledige dag uit te trekken maar het is eigenlijk wel plezanter om geen 9 halve dagen maar 4 volle dagen te jagen zodat er nog dagen over zijn om ook eens op invitatie of op grofwild te kunnen gaan jagen. Volgende week terug naar de Ardennen en 'k hoop dit seizoen eens een mooie ever te kunnen strekken. Wie weet...

Weidmannsgroet, Kristof


Beste vrienden jagers,

1 Oktober, opening van battuejacht in Hellenthal en het aangekondigde zonnige weer was van de partij. Pieter kon voor het eerst mee op grofwildjacht en stond om 5u30 stipt aan de voordeur. Een pot of 2 koffie later allen in de auto richting Duitsland. Met wat omleidingen waren we aan de late kant op de afgesproken plek en mochten we gelijk vertrekken voor de eerste drift.
Nauwelijks een uurtje later mocht Pieter zijn eerste ree strekken. Jammer genoeg bleef de ree niet liggen en hadden de zweethonden werk tot in de late namiddag om het aangeschoten stuk terug te vinden. Veel wild hebben we die dag niet gezien maar er was nog wat teveel dekking waardoor het wild niet uitkwam. Wel hebben we veel verse sporen van evers gezien en ook een mooie reegeit kwam tot op 5m van ons staan.
Mijn schoonvader was mee en was dan ook heel blij om dit mee te kunnen maken. De geit trok langszij naar Maarten die wel eens zijn eerste ree kon strekken. Vlakbij Maarten gekomen hoort de ree iets, kijkt recht naar Maarten en sprint terug de drift in. Niets aan te doen, volgende keer beter!
Rond 17u terug naar Shöneseiffen om het wild te aanschouwen, de doop van Pieter, die al bij al goed meeviel en dan terug richting Kaster. Vorig weekend zaten we terug in de Ardennen maar dan voor een familieweekendje en het weer was een stuk minder. La Roche was wel een beter alternatief dan de logies van vorig jaar in ieder geval. Vanalles te beleven en ook de b&b Villa le Monde is een aanrader. Serge en Josette hebben ons hartelijk ontvangen en de Choufkes vloeiden rijkelijk.
Aanstaande zondag de eerste hazejacht waar we weer erg naar uitkijken en het weerbericht ziet er prima uit. Na de helse winter van vorig jaar is het best dat we al wat beter weer hebben!

Weidmannsgroet, Kristof

Patrijs

Beste vrienden jagers,


De opening van patrijs in het Vlaamse landsgedeelte was vorige week donderdag maar in het Waalse landsgedeelte zijn ze er begin september al aan begonnen....Op 3 september was het dan zover...een rit van 1,5u en belanden in het prachtig, glooiend landschap van Geldenaken dat voor mij tot dan nog onbekend was. De weerman gaf schitterend weer uit en dat was wel het minste wat je kon zeggen. 's Morgens om 9u stond de thermometer al op 22°C! Na een kop koffie en de nodige richtlijnen van veiligheid werden de 20 geweren in 2 groepen opgedeeld en vertrokken elk naar een andere kant van de 3000hectaren grote jachtrevier. Een revier dat volledig in het teken van de jacht staat. Alle aanplant wordt bekeken met de jachtwachter die indien gewenst, de nodige aanpassingen kan laten doorvoeren. Tegen de middag lag er al een serieus tableau en ook de temperaturen stegen serieus. Als je op jacht temperaturen boven de 30° hebt, dan waan je je al snel ergens in de hitte van één of ander zuiders land. Ook de honden hadden last van de warmte want hun werkzin daalde met de minuut. 'sMiddags een lekkere barbeque met een fris pintje en daarna terug 't veld in. De honden hebben wat kunnen rusten in de lommer en zijn enthousiast dat ze er weer tegenaan kunnen alhoewel dat van korte duur bleek ;-)'s Avonds nog een fris pintje en dan terug huiswaarts met hele fijne herinneringen....


Gisteren dan was het patrijs bij ons in Deerlijk. Ook een prachtige doch iets frissere start van de dag. Samenkomst bij Trui & Maarten voor een kopje zwart nat en de hort op. De opening werd ingeblazen door Joris van de jachthoorngroep 't Eikenloof. Een tableau als in Geldenaken is hier niet mogelijk maar tegen de middag lagen daar toch ook een 10-tal eenden, 4 patrijsjes en 2 duiven op. 's Middags een deugddoende pot verse tomatensoep met lekkere pistoletjes en meer dan genoeg beleg! Met speciale vermelding nog de rode uitjes waar ondergetekende compleet zot van is....waarvoor dank!
In de namiddag kwamen we zowaar wat in een literaire stemming en menig rijmelarijtje passeerde de revue. Toen we een serieus partijtje mais doorploegden riep Geert : "Een hoed is goed als je niet door de mais moet". Toen er enkele buurtbewoners begonnen te klagen dat het kletterde op hun dak riepen we....Vallend zaad kan geen kwaad...
Joris opperde om wekelijks een rijmpje ten berde te laten brengen....Wie is de volgende? Tegen 16u30 hielden we het voor bekeken en konden we voldaan richting Pladijsstraat trekken alwaar in totaal toch 16 eenden, 6 patrijzen, 4 duiven en een mooi konijntje een plaatsje op het tableau verdienden.
Nu kijken we rijkhalzend uit naar de eerste batue in Hellenthal op 1 Oktober aanstaande!


Weidmannsgroet, Kristof 

Opening seizoen 2011-2012

Beste vrienden jagers,

Gisteren was het vroeger dan voorzien (vanaf dit seizoen van 15juli in plaats van 1augustus) opening van de reebok bij onze Waalse vrienden. Met zo'n prachtig weer moest ik toch eens gaan aanzitten om te zien wat de natuur in petto had. Telefoontje naar Geert om te horen hoeveel jagers naar de Ardennen trokken en tot mijn grote vreugde was ik de enige! Even snel naar pa bellen (hij wou al lang eens mee op de hoogzit) en om 3u zaten we in de auto voor de rit naar de Ardennen. Tegen 18u30 zaten we op de nieuwe hoogzit, zo'n 6m boven de grond met een magnifiek uitzicht over de jonge aanplanting. De absolute stilte was super en het zachte briesje tusen de bomen was zalig. Na een uur of 2 zie ik in de verte een grote reegeit die rustig aan het grazen is en even plots weer vertrekt als ze gekomen is. Een half uurtje later komen 2 reegeiten en een mooie bok aan dezelfde kant uit. De geiten vertrekken bijna onmiddelijk weer, de bok knabbelt rustig verder aan het verse groen. Na een goed uur volgen maar nooit dicht genoeg om aan te leggen zien we hem terug het bos intrekken vanwaar hij gekomen is. Onze dag was reeds geslaagd maar werd nog beter toen de bok rechtsomkeer maakte en achter ons langskwam. Op een weidelijke afstand gekomen, haal ik de trekker over maar mis op een haar. Snel terug grendelen en met een mooi bladschot gaat de bok door de knieën. Om het seizoen te starten kan deze dag al zeker tellen! We hopen op nog veel dergelijke dagen en danken de natuur voor het lekkers dat we mochten oogsten. 


Weidmannsheil! Kristof
Beste vrienden jagers,

Na zeven kleinwilddagen, twee vossenjachten en acht grofwilddagen in zowel binnen- als buitenland zit het jachtseizoen er jammer genoeg weer bijna op. Dit seizoen was er echt eentje om nooit te vergeten. De vele sneeuwval die ons hier in Vlaanderen belette om te gaan jagen had als voordeel dat ik in het zuidelijke landsgedeelte regelmatig mocht gaan genieten van de prachtige natuur en van de kameraadschap van een grote groep nieuwe vrienden. 
Ook voor het eerst in 't buitenland gaan jagen was een beleving op zich...In september op hazenjacht in Frankrijk om daarna 2 keer richting Hellenthal in Duitsland en één keer naar het Franse Signy L'Abbaye op grof wild te gaan. De prachtige sneeuwlandschappen zoals jullie misschien al op de foto's gezien hebben, waren ook echt magnifiek en blijven gebrand op mijn netvlies. De 3 reeën die ik kon strekken waren de figuurlijke kers op de taart en ondertussen heb ik er ook al heerlijk van kunnen genieten met enkele vrienden. Niets is zaliger om een zelf gestrekt stuk wild ook eigenhandig klaar te maken ('t water komt me weeral in de mond) en dan onder vrienden en kinderen te kunnen verorberen. Niets gaat boven een lekker stukje wild.
Ook het verlies van onze trouwe viervoeter Basiel is iets wat dit jaar onvergetelijk gemaakt heeft maar dan op een minder aangename manier. We missen hem nog dagelijks en ondervinden dat in allerlei kleine dingen...
Het jachtseizoen wordt binnenkort binnen onze WBE ook afgesloten volgens jaarlijkse traditie met een Hubertusviering in Tiegem en een aansluitend etentje in zaal Alta Ripa in Outryve. Dit jaar valt dit een beetje ongelukkig samen met het Vlaamse bosduivenweekend waar we nog wat duifjes hopen te kunnen strekken. Nu rest ons de verzorging van het revier en het bestrijden van de bosduif en dan in het voorjaar nog enkele keren de hoogzit op om hopelijk een reetje te kunnen strekken... aan iedereen die dit seizoen tot een memorabel seizoen gemaakt heeft en bovenal aan mijn Sofietje die ondanks het feit dat ze niet echt jacht-minded is, mij dit toch heeft gegund! 



Rode rakkers!

Beste vrienden,

30/01/2011, de dag waarop het absoluut niet mocht sneeuwen! Vorig jaar zijn enkele vossenjachten zo niet kunnen doorgaan en dit seizoen konden we hopelijk wel laten doorgaan. 't Weer stond aan onze kant want behalve een koude noordoostenwind zagen we al vlug enkele gaten in het wolkendek komen.Samen met de jachtgroepen van Nico Feys en Eddy Ledoux & Zonen trokken mijn schoonvader, mijn Nederlandse vriend Ruud en mijn Yveghemse vrienden Tony en Marcel en ikzelf natuurlijk, op deze kille zaterdagmorgen richting Stientjesstraat in Anzegem om bij de briefing nog te kunnen genieten van een lekker potje hete koffie.
Roland mijn schoonvader was maar wat blij dat hij nog eens meekon om de 'vuile kanten' uit te kuisen. Hij geeft het zelf wel toe dat hij er een beetje oud voor is maar hij kan het niet laten. Wie ben ik om hem dat te ontzeggen? Hij praat er telkens honderduit over en je ziet hem opleven. Vroeger waren er enkel zijn vinken in de zomer en tijdens de winter lag hij stil maar sinds vorig jachtseizoen gaat hij zoveel mogelijk mee en je ziet echt dat hij er wel degelijk deugd van heeft. Hopelijk kan hij ook volgend seizoen weer evenveel mee. Rond 9u konden we vertrekken voor de eerste 'ochtendtrakken' maar deze waren geen groot succes. Er werd wel een rosse rakker gespot door Ruud. Hij kon hem niet strekken wegens 'te ver' en Nico die wel dicht genoeg stond, had het beest niet gezien...'s Middags een lekkere braadworst bij een fris pintje voor ons klaargemaakt door Philippe, Brecht, Pieter en Fien met haar Australische vriendin en het innerlijke was weer ferm aangesterkt, waarvoor oprechte dank!'s Namiddags werd ons revier uitgekamt maar ook daar jammer genoeg geen roodrok kunnen strekken. Opnieuw was het Ruud die er ééntje in het dichte riet had gespot en ook heeft op (of toch zeker naar) kunnen schieten, maar de dichte begroeiing belette ons om het dier terug te vinden. Na een afsluitende drink richting Kaster en hopen dat Reintje niet teveel jongen voortbrengt!

Weidmannsgroet, Kristof

Hellenthal, het afscheid

Beste vrienden,
Op 22 januari trokken Maarten en ikzelf terug richting het Duitse Hellenthal om er voor de laatste keer dit seizoen op grofwild te kunnen jagen. Er lag opnieuw een mooi laagje sneeuw, er was geen zuchtje wind en de posten die we toebedeeld kregen waren in orde. 's Morgens konden we 8 reeën van dichtbij aanschouwen maar die waren, ondanks het feit dat de jacht op reegeit nog open was, niet vrijgegeven. Dirk wou de geiten op dit kleine revier liever sparen. Voor mij is een jachtdag al meer dan geslaagd als we wild kunnen spotten!
Korte tijd nadat de reeën uit de dichte bebossing waren gekomen horen we in de verte enkele schoten...Ik hoor Maarten door mijn zender zeggen dat een varken onze richting uitkomt. Een korte knal en Maarten kon ook zijn eerste stuk strekken! Weidmannsheil! Daarna even opwarmen in het jachthuis om na de welverdiende maaltijd terug richting revier te trekken. Een uurtje later terug wat opwinding...vier mooie sangliers komen net naast Peter uit de lage begroeiing doch geen enkele kan gestrekt worden. Eéntje wordt wel getroffen maar jammer genoeg niet teruggevonden..Spijtig. Na de ronde en de verplichte doop voor diegenen die hun eerste stuk strekken, trekken we moe maar voldaan terug richting de Vlaanders....
Volgend jachtseizoen zijn we er absoluut zeker terug bij om opnieuw van deze prachtige streek te kunnen genieten! Dank aan de hele jachtgroep en natuurlijk ook aan de dames die ons goed hebben voorzien van een natje en een droogje en dit zo tot een onvergetelijke herinnering hebben gemaakt! Weidmannsdank!

Weg met de wannabe vogelbeschermers!!

Gevonden dode roofvogels in Limburg

In Limburg worden de afgelopen dagen weer op zijn minst gezegd 'merkwaardige' vondsten gedaan van dode roofvogels. Merkwaardig niet alleen omdat gek genoeg steeds hetzelfde aantal vogels gevonden wordt, merkwaardig omdat de locaties zich allemaal bevinden in het centrum van het actiegebied van de VOC's van Heusden-Zolder en Opglabbeek, merkwaardig omdat de gevonden vogels allemaal op enkele vierkante meters bijeengepakt liggen, merkwaardig omdat het aantal gevonden vogels op één locatie wel héél buitensporig is, merkwaardig omdat het toevallig weer de VOC's zijn die de vogels 'per toeval' vinden, merkwaardig omdat deze vondsten zich toevallig georkestreerd voordoen met een petitie op 18 januari tegen meer bejaging en bestrijding van de vossenpopulatie in Vlaanderen waar de jachtsector ook kop van jut is,en des te merkwaardiger omdat 'toevallig' binnenkort het Jachtvoorwaardenbesluit ter discussie staat in het Vlaams Parlement. Zijn dat niet téveel merkwaardigheden op een hoop om nog geloofwaardig te zijn?

De aanpalende jachtrechthouders zijn even verrast: "Dit kan toch niet!" Natuurlijk kunnen het zogenaamd weer alleen maar jagers zijn die hiervoor de schuld moeten dragen, althans volgens de VOC's. 'Toevallig' zijn de medewerkers van de Limburgse VOC's allemaal accolieten van Vogelbescherming Vlaanderen. Een heftige reactie van Ludo Fastré, Voorzitter HVV Limburg: "Dit stinkt naar een zoveelste enscenering door de Limburgse VOC's! Herinner u de fameuze grijze plastic zak met 4 dode buizerds die 4 jaar geleden zowat half Vlaanderen afreisde en telkens opnieuw voor de media opgevoerd werd door diezelfde VOC's? Jaren is het stil geweest rond vermeende roofvogelvervolging in onze streken. Het stemt tot nadenken dat dit zich 'toevallig' nu afspeelt, hier zijn andere zaken/belangen in het spel. Dringt een grondige doorlichting van de Limburgse VOC's die een ondersoort zijn van Vogelbescherming Vlaanderen zich niet op? Wij kunnen deze aantijgingen niet zo laten gebeuren, dit is er echt over!"

Signy L'Abbaye

Beste vrienden,

Dinsdagavond richting Signy L'Abbaye om grofwild in de Franse Ardennen te gaan bejagen. Afspraak met de hele bende bij ons thuis tegen 17u om tegen 18u voor een 2u durende rit richting Champagnestreek te vertrekken. Bij de B&B van Claude hebben we met z'n 11'en heerlijk gegeten voor een prikje. Een echte aanrader voor mensen die daar in de streek eens willen blijven overnachten. Voor Jean-Christophe en mezelf was er jammer genoeg geen bed meer vrij maar wij konden vlakbij in Signy overnachten in een, weliswaar veel te warme doch mooie slaapgelegendheid. Een kort nachtje was het wel want om 6u waren we allebei wakker maar reeds om 7u kwam ons gezelschap ons vervoegen en ging het richting jachthuis en het moet gezegd, wat een jachthuis...de trofeeën toonden duidelijk aan dat de eigenaar een fervent jager is op grootwild. Het onbijt ging er van iedereen smakelijk in alhoewel er niemand van onze bende van de vette darmen wou proeven. Een totaal van een kleine 50 geweren mochten zich verheugen op wat komen ging. Naar het schijnt is de jacht van Signy een heel mooie jacht en om één of andere mysterieuze reden komen in de winter alle varkens uit de weide omstreken op deze jacht terecht. Wel, het moet gezegd dat er héél veel wild zit ook. We zaten nauwelijks neer op onze post en de ene knal volgende de andere op. Op mijn post hoorde ik een constant geruis maar wist niet van wat en er was ook niet direkt iets zichtbaar in het dichte struikgewas. Korte tijd nadien zie ik Dirk teken doen dat er varkens op komst zijn. Drie mooie sangliers van een kilo of 50 springen uit de dichte begroeiing tussen Pieter en Dirk. De varkens rennen door het spervuur langs hun wissel die mooi mijn richting uitloopt! Ik schiet drie keer en er valt één van de varkens maar omdat de track niet gedaan was blijf ik op mijn post. Wat blijkt na het afblazen, bloed is er te vinden maar het gevallen varken heeft spijtig genoeg het hazepad gekozen...Jammer. Het geruis vlak voor mij bleek, nadat we de trakkers in de verte hoorden aankomen, ook een mooie rotte evers te zijn. Tien stuks kozen de aftocht tussen Mathieu en Brecht die elk een mooi exemplaar konden strekken. Weidmannsgroet mannen.

Na een korte middagpauze trekken we naar de 2de drift waar we een mooie aanzitpost toebedeeld krijgen. Veel jonge aanplant waar de zon zalig tussen priemt. Heel lang blijft het ook niet stil want ook hier knalt het langs alle kanten. Alleen bij ons komt geen enkel varken of ree dicht genoeg om nog maar de moeite te doen om het geweer te schouderen...De reegeit die wel dicht genoeg komt mag jammer genoeg niet gestrekt worden van de jachtheer. Na het afblazen van de drift komen zowel Pieter als Geert met elk een mooie reebok tevoorschijn. Ook voor jullie een weidmannsgroet natuurlijk.
Daarna gaat het weer richting jachthuis alwaar Jean-Christophe, die voor de eerste keer een grofwilddag kan meemaken, mij komt toegelopen. Zijn voeten drijfnat en ijskoud van een dagje tracken door de dikke sneeuw. Zijn boots bleken, om het voorzichtig te zeggen, niet echt waterdicht te zijn. Na het aperitief, het dankwoord van de jachtheer waarop onze vrienden Mathieu en Brecht voor hun eerste ever, een obligate doop voorgeschoteld krijgen. Dank aan de 10 evers en 5 reeën die mooi op de witte sneeuw het levende voor het eeuwige hebben geruild. Na het avondmaal nog twee uurtjes rijden richting Kaster om moe maar heel tevreden het kaf op te zoeken en te dromen van de niet teruggevonden ever...Volgende keer beter! Dank ook aan Nicolas voor deze onvergetelijke dag! Alle foto's zijn te bekijken op de fotolink hiernaast.

Weidmannsgroet, Kristof






Blogarchief