En het blijft gewoon duren die schitterende nazomer. Dit hebben we nog niet veel meegemaakt in ieder geval. Zaterdagmorgen tegen 5u opnieuw richting Ardennen, deze keer met Peter en mijn pa naar Deux-Rys, niet ver van Fanzel. Mijn pa voor de eerste keer mee om te proeven van het jachtgebeuren in de Ardennen en hij zou direkt weer meegaan. Uren luisteren en stilzitten zijn ook voor hem absoluut geen beproeving. Eerst een bord spek met eieren om 'kloek' te staan en dan tegen 9u de ronde. Alles verloopt super maar mijn pa heeft wel serieus wat moeite om de stijle helling naar mijne post te bedwingen. Hijgend en dampend komt ie uiteindelijk toch aan...
Een achter een sliert mist verstopt zonnetje doet zijn best om ons toch enigszins wat op te warmen want ondanks de prachtig blauwe hemel is't verdorie serieus fris. Een mens zou denken dat als je daar 2-3u moet stilzitten, de tijd als een slak voorbijkruipt maar niets is minder waar. De eerste keer dat ik op mijn uurwerk kijk is het ondertussen al 11u30. Kort daarna zien we 2 mooie reegeiten voorbijkomen. Geert had gevraagd om de geiten te sparen dus heffen we ipv van onze loop, onze klak op als begroeting. Eén van de nabij geposte geweren dacht dat het een bok was.....Als wij niet zien wat het juist is, dan blijven we met de vinger van de trekker.
's Middags buiten een kom lekkere soep met een boterham en terug vanalles van beleg en we kunnen er weer tegen. We begeven ons naar de nieuwe jacht en meteen blijkt dat dit een schitterend investering is. Langs alle kanten horen we schieten maar bij ons (voorlopig) nog niet. Een uur later hoor ik langszij iets lopen. Ik draai mij om en een mooie sanglier schiet zich vanop de weide, de dekking van de dennen in. Ik schiet 2 keer maar blijkbaar was het zaterdag mijn dag niet....Gelukkig niet gewond loopt het beest het donkere bos in. In totaal op deze ene track toch 12 varkens waaronder ééntje van over de 100kg kunnen strekken. Chapeau!
Een warme maaltijd en een glas wijn later terug richting huis en genieten van de beelden van het mooie varken dat ik miste.
Weidmannsgroet, Kristof
Geen opmerkingen:
Een reactie posten