Jachtblog Kristof Vandewoestijne

Beste vrienden jagers,

Druk jacht-weekend achter de kiezen. Zondag was er onze jaarlijkse vossendag, gisteren richting Franse Ardennen. Zondag was positief omdat we geen enkele vos gezien hebben wat er op wijst dat er ook geen overpopulatie is en dat hun bestand mooi onder controle is. Wel veel fazanten gezien wat wil zeggen dat er inderdaad niet teveel vossen zitten, het bijvoederen vorige winter zeker zijn vruchten heeft afgeworpen en het sparen van fazanthennen een goede zet is. Met dank aan Peter, onze garde.

We hebben de laatste tijd ook geen klachten meer gekregen van revierbewoners die kippen, ganzen of ander pluimvee gestolen waren van één of andere roodrok. 't Is voor sommige geweren mss een beetje jammer dat er geen vos op het tableau lag maar daar hebben we toch een beetje geimproviseerd voor de afsluitende foto. Er was 's middags ook een lekkere worstenbak voorzien aan 't paviljoen die zoals ieder jaar opnieuw echt smaakt na enkele tracken in de winterse kilte. Bedankt Leen, Trui, Sofie, Philippe, Pieter & Brecht! Denk dat iedereen ook goed geslapen heeft want een hele dag buiten lopen in de koude en u dan gezellig in een warm huisje in de zetel vleien zorgt ervoor dat de oogjes binnen de kortste keren moeite beginnen krijgen om niet toe te vallen. Onze vrienden van de jachtgroep Zulzeke hebben 2 vossen kunnen strekken maar hun revier leent zich iets beter voor een jong vossengezin troosten we onszelf...
't Was wel een kort nachtje want gisterenmorgen tegen 4u30 alweer in de auto richting Signy l'Abbaye. Brecht die zondag ook present was op de vossenjacht, reed mee en 't is altijd wel plezanter dat je de hele weg niet alleen moet rijden. Rond de streek van Mons beginnen de eerste druppels te vallen en hoe dichter we de Franse grens naderen, hoe harder het begint te regenen. 't Weerbericht zal dan toch eens kloppen zeker? Eénmaal aan het paviljoen aangekomen verminderd het regenen en na een stevig ontbijtje weerklinkt de bel voor de ronde. Alles behalve hert boven 6-ender en zogende sangliers zijn toegestaan. Veiligheid wordt goed overlopen en éénmaal de jachtheer klaar met zijn uitleg weerklinkt onder een nog steeds grauwe hemel : "au boulot!". Over maandagmorgen kan niet veel gezegd worden behalve dat de zon er tegen 11u doorkwam en we van een mooi lichtspel tussen de bomen konden genieten. Geen vos, geen hert, geen das, geen ree, geen ever....Niets gezien, wel wat schoten gehoord maar ver van ons. Na de eerste track verzamelen we voor de maaltijd en zien we toch 5 varkens en een mooie reebok in bast in de laadbak liggen. Blijkt dat iemand met 4 kogels, 4 evers heeft kunnen strekken! Drie van een kg of 30-40 en één mega varken van 132kg! Weidmannsheil! 's Namiddags krijg ik een mooie plek aangewezen. Eén nadeel is dat het in een kom ligt en er een beekje stroomt. Ik hoor behalve het klaterende water niets. Ook het aanblazen van de jacht niet en mijn zender heeft blijkbaar geen bereik in deze kom. Afwachten dus.

Na goed anderhalf uur aan te zitten hoor ik achter mij toch geritsel. Ik draai mijn voorzichtig om en zie een sanglier de helling afkomen. Aanleggen, trekken, kijken....Hij gaat er nu nog wat rapper vandoor! 't Zal toch zo geen dag zijn hé! Grendelen, aanleggen, nog eens trekken en het varken tekent maar hij gaat er nog steeds gezwind vandoor...Man, de stress die dan door u heen gaat is niet te beschrijven. Een laatste keer grendelen, aanleggen en de trekker overhalen en hij verdwijnt in de bramen. Ik luister een tijd héél goed of ik langs de kant waarnaar het varken gelopen is geen schoten hoor en na een 5-tal minuten ben ik er redelijk gerust in dat het varken er wel zal liggen. Door de adrenalinerush kan een stuk wild, zelfs gestrekt net achter de oren nog een tijdje doorlopen. Een minuut of 10 later komt een reebok in bast vlak voor mij staan. Het is vreemd dat hij me totaal niet ziet en gelukkig zit het kleine briesje dat door het bos waait ook goed waardoor zijn goede reuk hem ook niet echt kan helpen. Hij staat stil op een 10-tal m en steekt zijn neus nog eens in de lucht, zijn oren draaien nog eens en hij zet zijn weg verder. Als ie de track uitloopt fluit ik even kort waardoor hij opnieuw stilstaat en zijn kop omdraait. Een luide knal en hij zakt onmiddelijk door de poten. 'k Ben altijd wel content dat er geen nodeloos lijden moet aan te pas komen. Als de trackers mij passeren vraag ik of ze willen kijken of ze de ever niet zien en 'k zie dat ze hem een 80-tal meter verder gevonden hebben! Tegen 16u15 wordt de jacht afgeblazen en content trek ik naar de verzamelplaats. Jammer genoeg hebben, noch Nicolas, noch Mathieu, noch Brecht  iets gezien. We trekken richting jachthuis want voor een 3de track is er geen tijd meer want de duisternis zal nu snel invallen. Een flesje champagne later weerklinkt terug de bel voor de wildgroet. 'k Mag twee keer naar voor om felicitaties in ontvangst te nemen en na een deugddoende maaltijd trekken we rond 20u30 huiswaarts. 't Was opnieuw een heel mooi weekend!

Weidelijke groet, Kristof