Niets mooier in deze tijden waar we als jager zoveel tegenkanting krijgen van de media, en daardoor de publieke opinie steeds opnieuw een volledig eenzijdige kant van het verhaal te horen krijgt, dan jonge mensen die zich volledig kunnen uitleven in de jacht. Zij zijn de toekomst van de jacht en zij zijn het ook die hun vrienden en vriendinnen moeten laten weten wat jagen is. Ondertussen zijn al tientallen mensen met me meegeweest op zowel kleinwild- als grofwilddrijfjachten. Ze konden proeven van de sfeer, van de jachttradities en meegenieten van de ongedwongen vriendschap onder jagers en drijvers. Ze konden met hun eigen ogen zien waarom wij zo gepassioneerd zijn en waarom alles aan ons jacht uitademt. Alleen op deze manier kunnen wij het negatieve beeld, dat zovelen nog steeds van ons hebben, bijstellen.
Dit weekend mocht Lucas voor de eerste keer proeven van het drijven van grofwild in ons revier in Duitsland. Een jonge kerel die heel gedreven is alhoewel hij, net zoals ik, geen directe jachtverwanten heeft. Dat jonge mensen, ondanks het negatieve beeld van jagen, dan toch een passie voor jacht ontwikkelen is bewonderenswaardig en moet absoluut gestimuleerd worden. Hij heeft al een 'jachtmentor' maar hij kan ook op mij rekenen als hij met vragen zit en hij zijn jachtstudies volgend jaar wil aanvangen.
de natte oprit op. Eerst een geurende kop koffie om dan de 3u durende trip naar Schöneseiffen aan te vangen. 't Weer ter plekke was zoals voorspeld overtrokken en mistig en de kille noordenwind joeg ons naar 't deugddoend haardvuur in de kantine. Stevige handdrukken, krokante croissants en een aanstekelijk enthousiasme van zowel jagers als drijvers zijn zoals steeds de ingrediënten van een geslaagde jachtdag. De jachthoornblazers verwelkomen ons op gepaste wijze, de veiligheid wordt duidelijk uitgelegd, het wild dat gestrekt mag worden overlopen en de nummers toegekent. Off we go!
Zelf kon ik zaterdag geen weidelijk schot plaatsen en laat de geiten die zich presenteren dan ook hun weg verder zetten. De ene reegeit, die recht op me afkomt, kan ik een veertigtal meter door mijn vizier volgen. Ze loopt de drift uit maar omdat ik Marcel, mijn buur en invité niet kan zien zitten, laat ik haar lopen en geef haar een groet met de hoed. Marcel kon 2 mooie reegeiten strekken maar was heel weidelijk door ze te schonen waarvoor dank uiteraard! 't Is in deze periode van 't seizoen ook absoluut niet meer gemakkelijk om soms in een fractie uit te maken of het om een reegeit of reebok gaat want de oudere bokken hebben reeds hun gewei afgeworpen. Reebokken mogen in Duitsland niet getrekt worden tijdens een drijfjacht en de oudere bokken kan je momenteel alleen herkennen aan hun 'penseeltje'.
Na het afblazen van de jacht en eer aan het gestrekte wild, wordt overgegaan tot het dopen. Omdat dat steeds voor de nodige ambiance zorgt, zijn er ook al verschillende mensen die hun eigen doop aanvragen en dat om de meest hilarische redenen. Eerste keer meeblazen bij de jachthoornblazers, eerste keer drijven, eerste keer een Duitse vos, kortom elke reden is goed om gedoopt te worden.
Enfin, we waren weer heel blij dat we erbij konden zijn en kijken al uit naar de volgende meeting. Bedankt aan de catering, de drijvers en aan Dirk, Jean-Paul en Koen voor de vlekkeloze organisatie!
Met weidelijke groet, Kristof
Geen opmerkingen:
Een reactie posten