Faisan vénéré, bécasse et colvert...

In het gezelschap van een mooie volle maan ging het afgelopen zaterdag richting het Franse St.Omer. De streek waar de kunstenaar Leon Danchin menig van zijn alom gekende schetsen en sculpturen maakte en waar hij ook menig vénéré en bécasse kon strekken. Een schitterend glooiend landschap waar de oudere bevolking tot op de dag van vandaag nog steeds een woordje Vlaams spreekt en waar je bij het binnenrijden van de talloze pittoreske dorpjes als Bollezeele, Wormhout en Noordpeene nog steeds herinnert wordt aan het feit dat dit Noordelijke deel van Frankrijk, tot aan de 17de eeuw deel uitmaakte van de Zuidelijke Nederlanden. Tot zover de beknopte uitleg over het gebied waar we heen trokken.



Mede dankzij het schitterende, bijna nazomerweertje, werd deze jachtdag een succes! Ook de weidelijkheid van het aangename jagersgezelschap, de hartelijkheid van onze jachtheer en het sublieme team van drijvers én honden zorgde voor een topdag. Het gevarieerde tableau werd door het hele gezelschap natuurlijk ook zeer gesmaakt.

Bij aankomst aan het 'jachthuis' staat gastheer Jean ons reeds op te wachten en verwelkomen de geuren van sterke koffie, van vers gebakken broodjes en van een knetterende open haard ons op deze toch wel warme 18de januari. Na het overlopen van veiligheids- en weidelijkheidsgeboden, kunnen we het bos intrekken om bij de eerste drift al verwonderd te kijken naar een groot everzwijn dat, opgejaagd door de drijvers, de drift uitstuift! Jawel, naast een mooie reepopulatie, gedijen ook de sangliers in deze regio heel goed. Dit zal voor de meesten van het jachtgezelschap toch ook de eerste keer zijn dat ze een stuk grofwild zien lopen op een kleinwildjacht. Vijf driften in de voomrmiddag en na een heerlijke uitgebreide warme maaltijd, komen daar na de middag, nog vijf driften bij. Iedereen heeft, dankzij het goed uitgekiende systeem van nummertrekking, minstens één keer op de beste post van de drift gestaan en iedereen heeft voldoende kansen gekregen om een geslaagde dag mee te maken. De eerste houtsnip of de eerste koningsfazant strekken, dat blijft voor de gelukkige schutter die een dergelijk stuk kan strekken, natuurlijk ook een heel speciaal moment en zorgt ervoor dat deze dag nog lang op het netvlies zal gebrand blijven. Als iedereen moe maar tevreden opnieuw huiswaarts trekt, dan is de dag heel erg geslaagd! Op 22 februari gaat het opnieuw naar hetzelfde revier en 'k moet zeggen, ik kijk er al enorm naar uit! Voor wie ook interesse mocht hebben, alle plaatsen in februari zijn ondertussen opgevuld maar de inschrijvingslijst voor komend seizoen staat al open...Mail me gerust voor alle info.
De sfeerbeelden zijn van de hand van Thomas Pruvoost.

Met weidelijke groet, Kristof!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten